Erbo-de-sièis-ouro(-lisco)
Biscutella laevigata
Brassicaceae Cruciferae
Autre noum : Erbo-pinello.
Nom en français : Biscutelle commune.
Descripcioun :Aquesto erbo-de-sièis-ouro, au nostre vèn en mountagno ounte èi pulèu coumuno dins li roucaio secarouso. Li fueio soun pelouso mai pas gaire retaiado au contre de Biscutella lima que trachis pu bas dins li colo. Pòu mounta fin qu'à 2600 m.
Usanço :Se chabis de poucioun d'erbo-de-sièis-ouro censado ajuda à " encarna sa founso persounalita " o pulèu à ... se faire couiouna.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Biscutella
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1,4 à 1,8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2600 m
Aparado : Noun
Mai à Avoust
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Éuroupenco-Cèntre-Sud
Ref. sc. : Biscutella laevigata L., 1753
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788